Advaita Vedanta






Wie zich afvraagt wat de zin van het leven is, wie hij/zij nu eigenlijk is, en waarom dit alles, kan in een zoektocht naar antwoorden op Advaita uitkomen.

Het is tegenwoordig heel eenvoudig betekenissen en achtergronden op te zoeken met behulp van (b.v.) Google. Gebruik als zoekargument "Jnana Yoga" of "Advaita Vedanta" en je vindt alles wat er te weten valt over deze kernbegrippen. Als je werkelijk het onderste uit de kan wilt hebben en je gaat op onderzoek uit, dan zal je merken dat heel wat voorwaarden voor je geluksgevoel gebaseerd bleken op valse verwachtingen, meegekregen van huis, of vroegere omgeving.

Als je nog verder gaat blijkt er zelfs niet eens zoiets te bestaan als "gelukkig zijn", ja geluk hebben wel, maar gelukkig zijn, wat is dat dan.

Zodra je de kriteria gaat aanleggen om te kunnen beoordelen of je wel gelukkig bent klopt er al iets niet. Het is natuurlijk wel handig om te zeggen dat je gelukkig bent, omdat je daarmee over het algemeen sociale winst boekt, maar ben je ook werkelijk gelukkig? Dan zal je toch moeten weten wat "geluk" is.

Wat is dat dan, geluk..?

Over het algemeen blijven we hangen in een soort definitie van wat tevredenheid is: We komen niets tekort, anderen hebben het slechter, na regen komt weer zonneschijn...

Wat hebben we toch een hoop achter de hand om maar "tevreden" te kunnen zijn, en wat noemen we dat gemakkelijk: "ge-luk-kig".

Nou ja, als je dat allemaal doorhebt, en daar geen genoegen mee neemt dan ga je verder met zoeken, en als je dan op zo'n advaita site terecht komt kan het je zelfs overkomen dat je te lezen krijgt dat "gelukkig zijn" van geen enkel wezenlijk belang is.

De vraag rijst: Ben je nu verder van huis of juist niet?!

Volgens mij ben je het allebei, alsof je via een hele grote omweg weer thuis komt. Het woord "gelukkig" verliest dan al zijn oude lading en je kan gaan kijken naar wat het werkelijk zou kunnen betekenen. Bijvoorbeeld dat "alles je lukt", leuk toch en je kan het nog meten ook als je daar behoefte aan hebt.

Zo gaat Advaita aan het statische voorbij. Als alles zijn vermomming verliest, zijn waas van onechtheid, neem je helder waar. En degeen die helder waarneemt noem ik verlicht. Daarom wordt er onder professoren weleens gegrapt dat niemand verlicht kan zijn. En als je het daar niet mee eens bent, vertel me dan maar eens wie er wél verlicht is. (Beschrijf wel zorgvuldig waarom dan!)

Genoeg gegrapt weer. Wil je meer weten, of iets vragen of een keer een satsang bijwonen?! Kijk eens bij de Links.

Dit is een foto van Alexander van ruim 25 jaar geleden. Hij is voor mij de guru geweest waardoor ik advaita heb gekoppeld aan dat wat ik werkelijk ben.
Ofwel in spirituele termen: Mijn uiteindelijke leermeester, Sri Parabrahmadatta Maharaj.

Wikipedia

Voordracht van Wolter Keers, Chetana 10, maart 1985

terug naar boven